De eerste week

Hoi lieve lezers!

Het is weer maandag en dus zitten wij weer bij het café met gratis wifi en kunnen we dus weer een blog schrijven! Jammer genoeg moesten we voor de blog klaar was weg bij het café en dus zijn we wat verlaat met het plaatsen van de blog.

We hebben een onwijs leuke eerste week gehad. Dinsdag was onze eerste werkdag op het kamp. De groep vrijwilligers is opgedeeld in 4 groepen waarbij de werkzaamheden in het park ook in 4 groepen zijn verdeeld. Je kan ingedeeld worden op een dag bij de carnivoren, de nursury en primaten, de antilopen of het dianacentrum en de school.

Eigenlijk is bij alle groepen vooral hokken verschonen en voer klaarmaken en geven. Het dianacentrum is eigenlijk een soort kinderboerderij met varkens, schapen, geiten en dat soort dieren.

Dinsdag begonnen we met de carnivoren waar we eerst een ezel in stukken hebben gesneden om die later in de middag aan de leeuwen en andere vleesetende dieren te geven. Woensdag kregen we eerst een rondleiding door het park en langs de dieren met nog 2 nieuwe meisjes. 'S middags zat Rosa bij de primates and nursury groep en ik weer bij de carnivoren waar we weer een ezel in stukken konden gaan hakken en resterende hokken gingen verschonen en hooi halen achter op het veld. Bij de primates and nursury heeft Rosa vooral geveegd en om 4 uur de dieren eten gegeven.

Donderdag zat ik in de groep van de antilopes waar je vooral bezig bent met takken verslepen van de antilopes naar de schapen en nieuwe takken van bomen afhakken die weer bij de antilopes in het hok kunnen. Door het hakken van de takken had ik blaren op mijn handen, oké ik ben echt niks gewent haha

Daarnaast hebben we geveegd en gevoerd. Een kruiwagen vol fruit en groente die we met een groot mes in stukken konden hakken, erg leuk om te doen! Rosa zat bij het diana centrum waar ze 's ochtends moest checken of alle dieren nog eten en drinken enzo hadden en 's middags ging ze naar school met een slang, kameleon, egel en 2 schildpadden om kinderen te leren over de dieren. Ze vertelde 's middags dat het erg indrukwekkend was en die kinderen aan je zitten, aan je haar trekken en je erg bijzonder vinden. Na deze twee dagen kwamen we wel achter het motto van chimpangali een dag niet geveegt is een dag niet geleeft.

Een algemene dag is dus

7.30: ontbijt

Vanaf ongeveer 8 uur: werkzaamheden in je ingedeelde groep van die dag

9.40: thee tijd

10.00: weer verder met de werkzaamheden

11.00: animal time! Lekker knuffelen met de dieren

12.00: lunch

13.00: verder met de werkzaamheden tot 5 uur

18.30: avondeten

En dan de rest van je avond vrij.

Vrijdag gingen we naar de victoria falls!Om half 6 op omdat om half 7 we werden weggebracht naar de bus die ons naar victoria falls bracht. Na een vooral warme busrit kwamen we rond 2 uur aan en werden we opgehaald door John die ons het weekend rond reed. Eerst gingen we betalen voor de activiteiten en daarna werden we naar onze slaapplek gebracht voor de komende 2 nachten. Om 4 uur werden we opgehaald door John om eerst naar een marktje te gaan waar eigenlijk iedereen hetzelfde heeft en aangezien we nog een lange reis te gaan hebben beetje vroeg om souvenirs mee te nemen. Daarna even langs de supermarkt en daarna gingen we wat eten waar we heerlijk gegeten hebben en weer gelukkig waren met de wifi en ik er achter kwam dat ik mijn bachelor gehaald heb!!! Dus dat maakte het weekend natuurlijk nog beter.

Zaterdag werden we om 10 uur opgehaald om naar de watervallen te gaan. Erg indrukwekkend en heel mooi om te zien! Nadat we ongeveer 2 uur daar rond gelopen hebben en hele mooie foto's gemaakt hebben en erg nat zijn geworden gingen we even lunchen bij look out café. Hele lekkere lunch met een erg mooi uitzicht. Daar werden we opgehaald door John om naar de sundowner cruise te gaan. Van 4 tot 6 konden we genieten op het water met onbeperkt drank, dus een lekkere gin tonic erbij, en dieren spotten waaronder krokodillen en nijlpaarden. Dit was zeker het ultieme vakantie gevoel. Daarna zijn we nog even wat gaan eten en was het weekend alweer voorbij want zondag ochtend Vroeg was het alweer tijd om te vertrekken.
Hopelijk hebben jullie weer genoten van onze korte samenvatting over onze week en komen we weer snel met een nieuwe!

Liefs rosa en amber

De reis

Lieve lezer!

We zijn er! We hebben het overleefd. Laten we bij het begin beginnen:

Amber en ik vlogen apart, omdat Amber haar handen kon krijgen aan een hoop frequent flyer miles en dus super cheap met KLM rechtstreeks kon vliegen. Mij lukte dat helaas niet dus vloog ik met british airways met nog een overstap op Londen heathrow. Ambers vliegtuig vertrok om half elf 's ochtends en zou om half tien 's avonds aankomen. Ik vloog om half vijf 's middags en zou zeven uur 's ochtends in Johannesburg aankomen. Amber moest het dus de eerste nacht alleen zien te rooien en dat ging gelukkig goed. Goede kamer, goed ontbijt en goede pick up én weer teruggebracht naar het vliegveld om mij te verwelkomen.

Ik had weer eens pech; mijn schermpje in het vliegtuig deed het niet. Dus geen films voor mij. Maar het kan altijd erger, want zaterdag werden alle vluchten van Londen heathrow geannuleerd en dat had ik net weten te ontlopen.

Nadat Amber en ik elkaar gevonden hadden in Johannesburg begon de tocht naar de bus die ons naar Bulawayo, Zimbabwe moest brengen. Waarom niet gewoon met het vliegtuig? Omdat dit ons 160€ per persoon scheelde. We namen de trein van het vliegveld naar het centraal station van Johannesburg. Waar we in de trein een meisje tegenkwamen die ons Nederlands herkende en in Maastricht had gestudeerd. Van haar leerden we onze eerste woordjes Afrikaans en werden we op weg geholpen naar onze overstap naar de anderebus trein. Toen ze hoorde dat we naar het centraal station wilden, schrok ze: we zagen er namelijk wel heel erg uit als toeristen en moesten haar geruststellen dat we iedereen wel daar van ons af konden slaan. Gelukkig was er nog een andere man die ons een stukje op weg kon helpen. Hij gaf ons zijn nummer en we moesten hem bellen als iets aan de hand was. Heel aardig! Uiteindelijk viel het ons heel erg mee. Niemand viel ons overdreven lastig, we werden alleen aangestaard want we waren de enige blanken in dat hele station.

Toen de bus. De rit zou van twee uur 's middags tot half zes de volgende ochtend duren. We waren nog geen kwartier buiten Johannesburg en we hadden al pech. Er was iets mis met de deur van de trailer ofzo. Voordeel van zo dichtbij Johannesburg zijn, was dat hulp er ook snel was. Een uur later waren we weer op weg. Om twaalf uur 's nachts bereikten we de grens met Zimbabwe. Waar we in het eerste stuk alleen maar een stempel in ons paspoort hoefden te krijgen, wat dus lekker snelweer ging, maar het tweede stuk was drama. De grenscontrole is op een enorm braakliggend terrein waar zwervers, gehandicapten en anderen die het niet zo best deden in het leven zich verzamelden. De buschauffeur was gelukkig erg behulpzaam en sleepte ons hier door heen naar het gebouw waar we ons visum moesten kopen. Na een kwartier wachten hadden we die dan ook. Toen begon het echte drama. Blijkbaar moet alles drie keer gecheckt worden voordat je daadwerkelijk het land mag. En we waren natuurlijk niet de enige die Zimbabwe in wilden. Dus na twee uur wachten was de eerste check: bagage. Dus daar sta je dan, met al je bagage daar op de weg, alles open zodat na een half uur eindelijk een mannetje komt om een blik op je tas te werpen en te vragen om een of ander papiertje. En die hadden we niet. Hij wilde ons eigenlijk terugsturen naar de douane om dat papiertje te gaan halen maar we snapten er geen drol van en dus liet hij het gaan.

Hierna alle bagage weer de bus in en begon de mensencheck. Dus allemaal in een rijtje naast de bus en weer een uur wachten op een mannetje om een blik op je paspoort te werpen. En het is koud hier 's nachts. Maar gelukkig hier geen problemen en om half vijf reden we eindelijk Zimbabwe in!

De rest van de rit geen bijzonderheden envan toen we in Bulawayo aankwamen zouden we opgepikt worden door iemand van chipangali (het centrum). Helaas door miscommunicatie stonden we anderhalf uur te wachten. Maar het zonnetje scheen, de mensen waren aardig en vielen ons niet echt lastig. Ze boden gewoon erg vaak een taxi aan of vonden dat we bepaalde passages uit de bijbel moesten lezen.

En toen eindelijk chipangali! We slapen met z'n tweetjes in een soort blokhut met rieten dak. De bedden zijn prima, de mensen aardig en ze hebben leeuwen, luipaarden, bavianen en nog een hoop kleinere dieren. Morgen hoeven we pas te beginnen met het werk dus we kunnen nog even bijkomen.

We hebben niet echt internet op chipangali, of we moeten 20 dollar betalen voor 500 mb. We zitten nu in een café in Bulawayo met gratis Wi-Fi. Maandag is de vrije dag voor de vrijwilligers. Dus volgende week horen jullie weer van ons!

Heel veel liefs,

Amber en Rosa

Welkom op ons Reislog!

Lieve lezer,

Welkom op ons Reislog! Hier zullen wij (Amber en Rosa) afwisselend wat proberen te schrijven over onze reis en wat foto's posten. Mocht je nog niet weten wat we gaan doen: Eerste drie weken vrijwilligerswerk in Zimbabwe en daarna nog vijf weken rondreizen in Zuid-Afrika. Wij hebben er enorm veel zin in en hebben alle reisgidsen al helemaal gelezen. En we vertrekken vrijdag (26 mei) al!

Deze blog is dus dé plaats om op de hoogte te blijven van alle avonturen en ervaringen tijdens deze reis. Vanaf nu zul je hier dan ook regelmatig nieuwe verhalen en foto's vinden, en via de kaart weet je altijd precies waar wij ons bevinden en waar we zijn geweest! Meer informatie over de reis die wij gaan maken vind je in het profiel.

Wil je automatisch een mailtje ontvangen wanneer er een nieuw verhaal of een nieuwe fotoserie op deze site staat? Meld je dan aan voor mijn mailinglijst door je e-mail adres achter te laten in de rechter kolom.

Wij zien je graag terug op ons reislog en laat gerust af en toe eens een berichtje achter!

Leuk dat je met ons meereist!

Groetjes,

Rosa en Amber!